جانانم

 

 

جانانم

دلگیرم ...

چگونه بگویم این را؟

با اخم، با سکوت، با گریه؟

حرف زدن را مخواه...
گویی حرف هایمان زخم فاصله را التیام نیست...

بگذار آنگونه که خیالمان می خواهد

دلتنگ هم شویم

بگذار در هاله ای از سکوت گلایه هایمان را

فریاد کنیم و دنیا را و تفاوت ها را مقصرد بدانیم

ما کودکان دبستانیم و قهر شیوه ی دبستانی ها...

زندگی یادمان خواهد داد، کنار هم بودن را، برای هم ماندن را...